Jangan cabar orang Umno!

SEPERTI yang dijangkakan, golongan ekstrimis kaum India akan tetap seperti anjing menyalak bukit selagi tuntutan mengarut dan gila mereka itu tidak dipenuhi. Selepas salakkan daripada pemimpin Hindraf yang rata-rata dari kalangan penyokong pembangkang dipertikaikan, kini sudah muncul pula golongan yang tidak tahu berterima kasih ini muncul di kalangan parti komponen Barisan Nasional pula.
 
Kata-kata mulut celupar dari Naib Ketua Pemuda Gerakan, S.Paranjothy sesungguhnya menyakitkan hati ramai orang UMNO. Atas kapasiti ahli komponen BN beliau berkata antara sebab kaum India mundur dan terpinggir adalah disebabkan parti UMNO. Kenyataan "berlapik" itu adalah luahan perasaan golongan akar umbi masyarakat India yang kononnya disampaikan kepada beliau.
 
Di sini pula saya ingin menyatakan pula luahan perasaan golongan akar umbi orang Melayu terutamanya ahli UMNO. "Jangan paksa kami untuk bersikap kurang ajar hasil daripada terlalu berkompromi dengan masyarakat India selama ini. Kami sudah muak dan meluat dengan perkembangan terbaru daripada masyarakat India. Jangan paksa kami hilang sabar."
 
Saya sifatkan golongan kaum India yang mempertikaikan UMNO adalah golongan paling pengecut dan hipokrit. Mereka sebenarnya takut untuk mengungkapkan "Orang Melayu punca orang India rosak". Lalu ditukarkan kepada ayat yang lebih berlapik(kononnya) dengan menjadi "UMNO punca orang India rosak".
 
Golongan seperti ini sebenarnya tidak tahu berterima kasih kepada UMNO yang banyak berkorban atas prinsip perkongsian kuasa, muafakat komponen BN, kontrak sosial dan toleransi untuk memastikan kaum India dapat hidup di negara bertuah ini.
 
Saya mengibaratkan golongan yang tidak berpuas hati ini seperti kacang lupakan kulit, beri betis hendak peha dan sudah mahu menidakkan keistimewaan dan hak orang Melayu di Malaysia. Inilah akibat apabila orang Melayu atau UMNO terlalu berlebih kurang dengan golongan India.
 
Rasionalnya memang ada dan betul sejak zaman sebelum merdeka lagi perlunya ada toleransi sesama kaum demi keharmonian dan kesejahteraan seluruh rakyat agar tidak berlaku perbalahan yang boleh menyemarakkan rusuhan kaum.
 
Namun setakat mana boleh di kawal api kebencian antara kaum Melayu dan India masa kini hasil daripada tindakan dan tuntutan melampau Hindraf? Orang Melayu kini melihat berkembangan terkini tuntutan mengarut dari kaum India dengan penuh khusyuk dan serius. Ini soal maruah dan martabat bangsa Melayu.
 
Meredakan sesuatu keadaan kritikal hubungan antara kaum beberapa minggu yang lalu sebenarnya diharapkan akan menamatkan adu domba antara orang Melayu dan India di negara ini. Namun sikap keperihatinan dan bertolak ansur oleh Perdana Menteri dan kerajaan rupa-rupanya masih tidak cukup lagi bagi golongan pelampau kaum India.
 
Malah mereka semakin berani melalui beberapa saluran politik dalam komponen BN sendiri untuk cuba memperlekeh dan memperbodohkan kepimpinan negara dan cuba bermain api dan mencabar parti UMNO.
 
Golongan ini sebenarnya cuba membawa diri mereka ke suatu permainan politik yang akan memakan dan memusnahkan seluruh kaum India sendiri. Cuba mereka bayangkan selepas pilihan raya umum yang akan datang tiada satu pun wakil kaum India sama ada dari pihak kerajaan mahupun pembangkang yang bergelar "YB" untuk menduduki kerusi di parlimen atau dewan undangan negeri?. Malah tiada lagi ahli majlis pihak berkuasa tempatan di lantik dari golongan kaum India. Golongan radikal India perlu ingat dalam politik tiada perkara yang mustahil dan juga tiada perkara yang dirancang boleh menjadi "perfect".
 
Para pemimpin kaum India harus mengakui hakikat bahawa mereka gagal mengawal kaum India kerana wujudnya lambakan kumpulan samseng gangster dan gejala sosial dari kalangan kaum India. Apakah mereka sudah putus usaha membendung masalah sosial, maka dipersalahkan UMNO?. Apakah dipersalahkan orang UMNO kononnya kaum mereka dipinggirkan. Yang nyata di kalangan akar umbi orang Melayu mereka memberikan persoalan berikut, "kaum mereka dipinggirkan atau mereka meminggirkan kaum mereka sendiri"?.
 
Golongan yang masih tidak puas hati di kalangan kaum India ini perlu di berikan input dan anjakan minda mereka agar mengakui hakikat sejarah yang tidak pernah menipu. Hanya mereka yang mengaburi dan mentafsirkan sendiri fakta sejarah mengikut hawa nafsu dan gelodak perkauman. Ini yang menimbulkan masalah yang mereka sendiri reka dan wujudkan permasalahan kaum mereka sendiri dan menuding jari ke kaum lain terutamanya orang Melayu yang menjadi penyebab mereka miskin, tercicir dalam pendidikan, tiada peluang kerja dan keruntuhan akhlak yang begitu parah.
 
Apakah masalah-masalah tersebut perlu UMNO masuk "ke rumah" orang India untuk memberikan ceramah, motivasi, qiamullail, ataupun "brain storming" kaum yang bukan kaum ibunda mereka?. Jika UMNO melakukannya juga, dimana pula peranan MIC, PPP, IPF, Gerakan, NGO kaum India dan lain-lain pertubuhan?
 
Jika Paranjothy cepat menuding jari menyalahkan UMNO lah yang menyebabkan kaumnya terpinggir, tersisir, runtuh akhlak, perlu pembelaan dan banyak masalah, ini pula jawapan golongan akar umbi orang Melayu. "Hanya orang India sahaja yang boleh selesaikan masalah orang India sendiri".
 
Orang Melayu khususnya UMNO banyak lagi kerja lain yang perlu dibuat. Mohon simpati dan publisiti murahan untuk mendapat perhatian dari kerajaan untuk menyelesaikan isu kaum mereka agar menjadi isu nasional telah menyebabkan orang Melayu mula muak dan loya.
 
Orang Melayu sudah lama mengkaji dan mengetahui sifat dan muslihat kaum India kerana orang Melayu memang gemar hiburan. Maka tidak hairan mereka menganggap fenomena masa kini hasil cetusan golongan pelampau India seperti tontonan mereka terhadap filem Tamil dan Hindustan boleh ditonton di tv saluran percuma ataupun berbayar.
 
Malah orang Melayu sendiri sudah mengetahui di awal "filem atau drama" tersebut apa kesudahan cerita yang mereka tonton itu. Malah mereka juga sudah mengetahui siapa di belakang tabir pembikinan "filem atau drama" tersebut walaupun rancangan "the making of....." belum disiarkan di tv sebagai promosi filem atau drama sebelum ditayang kepada umum.
 
Orang Melayu terutamanya UMNO sebenarnya sudah meluat dengan golongan seperti ini dan mereka cuma mengingatkan golongan pelampau kaum India ini agar jangan lupa bahawa orang Melayu masih hidup bernyawa dan wujud di bumi bertuah ini. Jangan lupa pula bahawa teraju utama dalam segala segi bidang baik ekonomi, sosial, budaya, politik dan pentadbiran masih diterajui oleh orang Melayu.
 
Apakah golongan pelampau kaum India inginkan kaum mereka betul-betul dipinggirkan dan diabaikan? Jika mahu, mohonlah segera agar orang Melayu segera melaksanakannya.
 
Oleh SHAIFUL BAHRI SAIDIN
SEKINCHAN, SELANGOR
 

Polis Johor tahan bekas peguam pecah amanah

Seorang bekas peguam ditahan Jabatan Siasatan Jenayah Komersial (JSJK) Johor kerana dipercayai terlibat dalam tujuh kes pecah amanah berjumlah RM746,000 daripada 1999 sehingga 2001.

Ketua JSJK Johor Supt Nasbah Jusoh berkata bekas peguam berumur 41 tahun itu ditahan Ahad lepas di rumahnya di Parit Semerah, Pontian, setelah polis menjalankan siasatan membabitkan pinjaman perumahan pelanggan yang sepatutnya disalurkan kepada pemaju perumahan.

Menurut beliau, "bekas peguam itu menawarkan khidmat panel guaman kepada pemaju perumahan dan dia yang menerima wang daripada tujuh pembeli rumah telah menggelapkan wang tersebut."

Menurut Polis antara mereka yang menjadi mangsa penipuan peguam tersebut adalah kakitangan kerajaan, swasta, ahli perniagaan dan pesara polis. Bekas peguam itu kini direman dan boleh didakwa mengikut Seksyen 409 kerana pecah amanah.

Masyarakat India terima baik penjelasan MIC atas pelbagai isu

Masyarakat India menerima baik penjelasan barisan pemimpin Pemuda MIC berhubung pelbagai isu yang dibangkitkan sebuah kumpulan haram menerusi jelajah yang dibuat pergerakan itu sejak 20 Dis lalu.

Ketuanya S. A. Vigneswaran berkata sehingga kini pergerakan itu telah mengadakan jelajah ke lima negeri dan memberi penjelasan terhadap pelbagai dakwaan yang dibangkitkan kumpulan haram tersebut sebelum ini.

Katanya, "mereka menerima baik kedatangan kami dan mendengar penjelasan kami dan faham apa yang didakwa oleh kumpulan haram itu hanyalah dakyah politik untuk pancing undi."

Vigneswaran yang juga Setiausaha Parlimen Kementerian Belia dan Sukan berkata sehingga kini penjelasan menerusi jelajah itu telah diadakan di Selangor, Pahang, Pulau Pinang, Kedah dan Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur.

Kempen itu katanya akan diadakan di tiga negeri lagi iaitu Negeri Sembilan, Melaka dan Johor.

Beliau berkata semasa kempen itu pergerakan tersebut turut mengumpul maklumat daripada akar umbi bagi memudahkan MIC menyusun strategi bagi menghulurkan bantuan dan menyelesaikan masalah yang dihadapi kaum India dengan lebih efektif.

ISA ke atas pemimpin HINDRAF

Dari blog Publius Melayu

Lima pemimpin Hindu Rights Action Force (HINDRAF) diberkas dan ditahan di bawah Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA).

Mereka ialah P. Uthayakumar, M. Manoharan, R. Kenghadharan, V. Ganabatirau dan T. Vasanthakumar.

Tindakan yang disokong sebahagian besar rakyat Malaysia ini dianggap bertepatan sekali walaupun dikira agak lewat setelah tercetus beberapa insiden pada minggu-minggu sebelumnya.

Seperti telah diagak, penggunaan ISA ke atas kumpulan lima orang pemimpin HINDRAF ini dengan secepat kilat dipergunakan sepenuhnya oleh pihak pembangkang termasuk penyokong-penyokong mereka yang bertopengkan aktivisme hak asasi manusia dalam pelbagai jelmaan.

Dengan menyorot penahanan di bawah ISA sebagai sesuatu yang sentiasa mencengkam kebebasan rakyat, pembangkang meriah menggunakan tindakan tersebut sebagai peluru baru dalam serangan terhadap negara.

Tidak kira sama ada terdapat undang-undang yang lebih serius menidakkan hak asasi manusia seperti Patriot Act di Amerika Syarikat dan beberapa undang-undang lain termasuk yang masih berkuat kuasa di Britain, pihak pembangkang tidak akan mempertikaikannya. Pada mereka yang sentiasa dilihat sebagai pincang, tidak adil dan keterlaluan ialah apa saja tindakan yang digunakan oleh kerajaan bagi menjamin keselamatan di Malaysia.

Renung Sejarah Sebelum Bersuara

KEDANGKALAN memahami sejarah negara menjadi antara sebab segelintir rakyat negara ini sanggup melakukan tindakan membabi buta di luar lunas budaya Malaysia tanpa sedikit pun memikirkan sensitiviti kaum lain yang bukan saja telah berkorban malah bersedia menyerahkan sebahagian hak mereka demi memastikan perpaduan kaum terus utuh dan semua kaum dapat menikmati kehidupan dalam suasana damai.

Demonstrasi jalanan anjuran segelintir kaum India yang kononnya berasakan kaum mereka ditindas dan seterusnya meminta gantirugi daripada Kerajaan British yang membawa mereka ke sini, tidak lebih daripada wayang kulit yang didalangi sekumpulan ahli politik muflis.

Berbanding dengan rakan mereka di Fiji, Uganda, Kenya, Zimbabwe, kaum India di negara ini seharusnya bersyukur kerana berada di sebuah negara yang kaum pribuminya begitu pemurah dan paling bertolak-ansur. Mereka bukan saja diberikan pelbagai keistimewaan dari segi peluang pekerjaan, malah di bidang pendidikan dan ekonomi ada kalanya mereka lebih terkehadapan berbanding orang Melayu.

Seawal tahun 1816, kaum India berpeluang memasuki sekolah yang mana Penang Free School dibuka dan kelas Tamil ditumpangkan di situ. Dengan wujudnya Malacca Free School, VI, King Edward antara 1826 dan 1906, kelas Tamil juga diwujudkan. Pada 1850, Anglo Tamil School diwujudkan di Melaka. Malah hampir di setiap estet, sekolah Venekular Tamil diwujudkan bagi menampung kaum India yang tinggal di sekitar ladang.

Malangnya bagi kaum peribumi, hanya pada tahun 1856, iaitu selepas 40 tahun kaum lain menikmati kemudahan, barulah dua sekolah Melayu diwujudkan dengan serba kekurangan sekadar membasmi buta huruf. Kaum India boleh meneruskan pendidikan hingga ke peringkat Overseas School Certificate yang kemudian boleh menyambung pelajaran ke King Edward Medical College ataupun ke Raffles College malah boleh meneruskan pendidikan ke Britian atau ke Australia, sedangkan pelajar Melayu hanya ke peringkat darjah empat.

Terkecuali Malay College yang ditubuhkan pada 1905, peluang pelajar Melayu hanya terbuka pada 1930 apabila dasar British membenarkan pelajar Melayu ke sekolah Inggeris. Itu pun terhad kepada segelintir pelajar di bandar dan daripada keluarga elit. Tidak hairanlah, antara 1919 hingga 1937 hanya 15 peratus pelajar Melayu di sekolah Inggeris berbanding 35 peratus India dan 50 peratus Cina. Fakta begini seharusnya difahami sebelum melakukan tindakan melulu dan membabi buta.

Penjajah British mengenakan pelbagai jenis peperiksaan bertujuan menyekat pelajar Melayu ke peringkat lebih tinggi seperti Peperiksaan Memasuki Sekolah Menengah, Junior Middle Certificate, Overseas School Certificate dan Queen School Certificate yang hanya mampu dicapai oleh pelajar di bandar besar yang majoritinya Cina dan India. Rata-rata keluarga mereka bertugas dengan pentadbir British atau pun menjadi peniaga.

Bagi pelajar luar bandar terutama dari negeri Kedah, Perlis, Terengganu, Kelantan serta Johor, peluang yang ada hanya di madrasah yang banyak ditubuhkan selepas 1906 oleh golongan muda seperti Syed Syeikh Al-Hadi dan Syeikh Tahir Jalaluddin yang peluang kerjanya begitu terhad. Akibatnya jurang ekonomi antara kaum pendatang dan orang Melayu menjadi begitu ketara. Ini ditambah pula dengan dasar British yang tidak membenarkan pembabitan Melayu dalam industri menanam getah dengan berbagai-bagai sekatan serta pengwujudan pelbagai akta termasuk Akta Tanah Rezab Melayu yang bertujuan memastikan Melayu terus tinggal di kampung menanam padi yang mana hanya cukup untuk kegunaan sendiri.

Dasar membenarkan penubuhan Sekolah Venekular Cina dan Tamil pada peringkat Sekolah Rendah oleh Penjajah British adalah sikap tolak ansur yang tidak dilakukan di mana-mana negara lain. Hanya pada tahun 1958 selepas 142 tahun kaum Cina dan India menikmati peluang ke peringkat menengah, barulah Sekolah Menengah aliran Melayu pertama diwujudkan iaitu Sekolah Alam Shah pada tahun 1963 dan hanya pada tahun 1968, kumpulan dari aliran Melayu pertama keluar dari Universiti Malaya.

Untuk rekod juga, hanya pada tahun 1967 selepas Institut Teknologi Mara (ITM) ditubuhkan barulah orang Melayu mendapat peluang ke peringkat yang lebih tinggi, selepas 151 tahun kaum Cina dan India yang berasakan mereka ditindas menikmati peluang pendidikan tinggi. Tidak hairan, antara tahun 1964 dan 1970 hanya 119 siswazah Melayu lulus dari Fakulti Sains Universiti Malaya berbanding kaum Cina dan India. Seharusnya mereka yang menggelar diri mereka profesional ini lebih sensitif dengan fakta sebegini daripada membuat tuduhan melulu tanpa bukti.

Dasar tolak ansur orang Melayu juga telah memberi peluang kepada kaum India untuk mendapat suara di Parlimen walaupun peratus kaum India tidak sampai pun 10 peratus. Seawal pilihan raya pertama pada tahun 1955, walaupun kaum India hanya meliputi 3.9 peratus daripada pengundi berdaftar dan kaum Cina hanya 11.2 peratus, pemimpin Melayu atas dasar berkongsi kuasa telah memperuntukkan 15 kerusi kepada kaum Cina dan dua kerusi kepada kaum India daripada sejumlah 52 kerusi yang dipertandingkan, walaupun orang Melayu mampu menang tanpa berkongsi kuasa kerana mereka menguasai 84.2 peratus kuasa mengundi.

Ini berterusan sehinggalah pada pilihan raya lalu di mana kaum India menang di tujuh kerusi Parlimen dan 14 DUN yang majoriti Melayu termasuklah wakil MIC yang bercakap di Parlimen baru-baru ini mengenai kaum mereka dipinggirkan tanpa menyedari beliau sendiri menang di kawasan majoriti Melayu. Atas dasar tolak ansur dan kerjasama yang wujud begitu lama juga pengundi Melayu di Ijok sanggup membiarkan calon Melayu kalah di Ijok dan memejam mata untuk mengundi calon MIC. Apakah ini bukan pengorbanan. Inikah yang di panggil 'pembersihan kaum'?

Dalam bidang ekonomi juga, kaum India lebih terkehadapan. Malah empat orang India terkaya di Malaysia memiliki jumlah kekayaan tiga kali ganda lebih banyak daripada 10 orang Melayu daripada jumlah 40 orang terkaya di Malaysia, sedangkan salah seorang dari yang terkaya itu, ayahnya hanyalah seorang kerani FELDA, satu-satunya agensi yang ditubuhkan oleh Tun Abdul Razak Hussein untuk orang Melayu.

Pendapatan Purata Bulanan Isi Rumah antara kaum juga menunjukkan nisbah kaum India lebih tinggi berbanding Melayu iaitu 1.27:1 atau sebanyak RM3,456 bagi kaum India berbanding RM2,711 bagi kaum Bumiputera. Kadar kemiskinan tegar di bandar kaum India juga jauh lebih baik berbanding Bumiputra iaitu 0.2 bagi India dan 0.7 Bumiputera, tetapi di luar bandar kadar kemiskinan Bumiputra 3.3 peratus berbanding kaum India hanya 0.5 peratus.

Seperti kata pepatah, 'Di mana bumi di pijak di situ langit di junjung', maka untuk mengeluar perkataan seperti 'penghapusan kaum' amat keterlaluan bagi sebuah NGO yang kononnya didukung golongan terpelajar apatah lagi di dalam masyarakat di mana adat dan budaya masih menjadi pegangan penting.

Roslan Mohd Latif
Presiden Alumni Melayu Amerika Utara (ALMA)

DAMAI MALAYSIA KECAM DEMONSTRASI JALANAN

Dipetik dari blog Publius Melayu

DAMAI MALAYSIA, ia itu gabungan lebih 400 NGO hari ini mengecam HINDRAF, BERSIH dan Majlis Peguam Malaysia di atas kecenderungan mengadakan demonstrasi jalanan.

Dengan di hadiri ratusan penyokong di Kelab Sultan Sulaiman, Kampung Baru, Kuala Lumpur pagi tadi, DAMAI MALAYSIA sekeras-kerasnya menekankan bahawa demonstrasi jalanan bukan budaya Malaysia sekarang ini.

Turut berucap menyuarakan sokongan kepada status quo perpaduan kaum dan keamanan di Malaysia di perhimpunan tersebut termasuk wakil-wakil dari pertubuhan Cina, India, Cina Muslim, Sikh dan banyak lagi.

Ucapan oleh wakil ALMA (Alumni Pelajar Amerika Utara), Roslan Latif, antara yang diberi tepukan gemuruh. Roslan menyetuh tentang pelbagai isu pokok termasuk kontrak sosial selain mengimbau kembali keperihatinan dan sikap kesabaran dan terbuka masyarakat Melayu terhadap kaum lain sejak berzaman.

Hindraf’s allegations untrue, says Karpal

Allegations by the Hindu Rights Action Force (Hindraf) that the Government was carrying out ethnic cleansing and had committed atrocities against Indians in Malaysia are baseless and untrue, said lawyer Karpal Singh.

He said he felt surprised that Hindraf leaders would make such charges and hoped that they would be more responsible when uttering such statements.

He said the manner in which Hindraf's rally on Nov 25 was carried out was not right.

Kenyataan Presiden Majlis Peguam Malaysia berhubung pembatalan perarakan hak asasi

Dipetik dari blog Publius Melayu

Presiden Majlis Peguam lebih rela membatalkan rancangan perarakan hak asasi pada Ahad 9 Disember ini daripada memohon permit.

Jika Majlis Peguam memohon permit, tindakan permohonan itu sendiri akan menunjukkan Majlis Peguam bersetuju bahawa hak asasi hanya boleh di amalkan di Malaysias tertakluk kepada kebenaran daripada pihak berkuasa. Ini, menurut mereka, bukanlah definisi hak asasi yang di pegang Majlis Peguam.

Komen blogger: Betul ke majoriti peguam berfikiran begitu? AGM Bar Council dihadiri hanya oleh segelintir peguam. Apakah ini perangainya orang yang angkuh dengan kelulusan undang-undang? Yang peliknya, apakah mereka tidak memahami bahawa undang-undang dibuat oleh wakil rakyat. Kalau tidak oleh wakil rakyat oleh siapa? Mana boleh kita kumpulkan 27 juta orang di satu lokasi dan berbincang hal penggubalan undang-undang? Tak praktikal! Patut lah orang Melayu mengilhamkan istilah LAWYER BURUK! Golongan orang seperti inilah yang begitu taksub dengan pemikiran bahawa undang-undang buatan manusia mengatasi undang-undang tuhan.

PERMINTAAN & DESAKAN HINDRAF dan realiti

Dari blog Publius Melayu

Permintaan-permintaan HINDRAF

Berikut ialah permintaan asal mereka:

1. Pembayaran gantirugi sebanyak £1 juta daripada kerajaan Britain untuk tiap seorang rakyat Indian Malaysia.
   
2. Hentikan apa yang mereka dakwa sebagai pembinasaan sengaja kuil-kuil Hindu. Pembayaran ganti rugi sebanyak RM10 juta bagi setiap satu.
   
3. Hak sama dalam pendidikan dan pekerjaan
   
4. Tambahan bantuan kepada 523 buah sekolah Tamil
   

Permintaan-permintaan baru HINDRAF

1. Perjumpaan dengan Perdana Menteri Dato' Seri Abdullah Ahmad Badawi Ahad ini.
   
2. Penubuhan sebuah jawatankuasa baru bagi membantu menangani masalah-masalah yang dihadapi kaum India.
   
3. Desakan supaya dibebaskan kesemua tahanan berbangsa India dari sebuah penjara di Johor.
   
4. Perlantikan seorang yang bukan Melayu sebagai Timbalan Perdana Menteri.
   
5. Jawatan Menteri Kewangan diberikan kepada seorang Cina.
   
6. 20 peratus daripada kesemua jawatan tertinggi dalam kerajaan dan swasta diberikan kepada kaum India bagi tempoh 15 tahun akan datang.
   
7. Sekurang-kurangnya 20 orang Ahli Parlimen Pembangkang dilantik oleh masyarakat India.
   

Komen blogger:

Renungkan kesemua permintaan di atas dan bandingkan dengan keadaan sebenar di depan mata kita di Malaysia behubung kaum India yang hanya merangkumi 8 peratus daripada jumlah bilangan penduduk negara.